یدالله نصراللهی
چکیده
در بررسی پروندة شعر نو و شاعران آن در جریان تاریخ ادبی فارسی، می‌‌توان نقطه‌‌ای مشترک یافت و آن نقطه این است که قریب به اتفاق این شاعران برای خود سبک خاص یا زبان خاص داشته‌اند، یا در پی آن بودند که به آن دست یابند. فرخ تمیمی از شاعران کمتر شناخته شدة شعر نیمایی یا آزاد است که پنج دفتر شعری از او به چاپ رسیده‌است. جستجو و یافتن سبک جدید ...
بیشتر
در بررسی پروندة شعر نو و شاعران آن در جریان تاریخ ادبی فارسی، می‌‌توان نقطه‌‌ای مشترک یافت و آن نقطه این است که قریب به اتفاق این شاعران برای خود سبک خاص یا زبان خاص داشته‌اند، یا در پی آن بودند که به آن دست یابند. فرخ تمیمی از شاعران کمتر شناخته شدة شعر نیمایی یا آزاد است که پنج دفتر شعری از او به چاپ رسیده‌است. جستجو و یافتن سبک جدید و خاص برای شاعران نوپرداز، اصلی بوده که افراد به روش‌‌های مختلف در پی نیل به آن بوده‌اند و مقرون به صرفه‌‌ترین و حصولی‌‌ترین کار در این مسیر، شکستن اصول وزن و قافیة سنّتی و نیز تأثیرپذیری این شاعران از حال و هوا، تجربه و تصاویر شعر فرنگی بوده‌است. امر مهم دیگری که این شاعران و تمیمی به آن دست زدند، این است که قواعد و معیارهای زبان معیار و فرهیخته را به عمد درهم ریخته و به هم زدند و غایت کارشان این شد که تا توانستند شعر خود را به زبان محاوره و عامیانه نزدیک کردند؛ به تعبیر بهتر، سبک و شیوة «شعر نویسی» آنها نزدیک کردن بیش از حد شعر خود به زبان عامیانه و درهم زدن اصول و قواعد زبان هنجار بوده‌است؛ این نوشتار با ذکر مصداق و شاهد مثال به نوسازی‌‌های تمیمی در حوزه‌‌های مختلف اسم، فعل، صفت و غیره می‌پردازد و برجستگی‌‌های زبانی و سبکی در شعر وی را تبیین می‌‌کند. روش تحقیق این مقاله، توصیفی و مقایسه‌‌ای است که مواد خود را به شیوة فیش‌نویسی و اسنادی جمع آورده است.
عباس حسن‌‌پور؛ علیرضا قاسمی؛ ابراهیم فلاح
چکیده
در دورة معاصر، نیما یوشیج با درک عمیق نسبت به اوضاع ادبی، اجتماعی و سیاسیِ جامعه ایران، راهی نو در شعر فارسی می‌‌گشاید و پس از او شاعران بسیاری در جهت پویایی این شیوة تازه گام برمی‌‌دارند. محمّد زُهَری، شاعر کوتاه‌‌ترین طرح فارسی یکی از این شاگردان مکتب نیمایی است. او به جهت حضور مستمر در میدان سه دهه شعر معاصر ...
بیشتر
در دورة معاصر، نیما یوشیج با درک عمیق نسبت به اوضاع ادبی، اجتماعی و سیاسیِ جامعه ایران، راهی نو در شعر فارسی می‌‌گشاید و پس از او شاعران بسیاری در جهت پویایی این شیوة تازه گام برمی‌‌دارند. محمّد زُهَری، شاعر کوتاه‌‌ترین طرح فارسی یکی از این شاگردان مکتب نیمایی است. او به جهت حضور مستمر در میدان سه دهه شعر معاصر و چاپ مجموعههای مختلف با مهندسی و سبک ویژه و استقلالِ شاعرانگی چهرهای ممتـاز دارد؛ به گـونهای که در جریانشناسی شعر نو و بررسی همه جانبة سیر تکاملی آن، توجّه به آثار وی اجتنابناپذیر است. پژوهش حاضر در پی آن است تا ضمن تبیین فعالیت های ادبی زهری و جایگاه او در جریانهای شعری معاصر، به شیوه تحلیلی و توصیفی به ریخت شناسی و تحلیل آثار وی به ویژه از دیدگاه محتوا بپردازد و گفتمان فکری غالب در هر یک از آنها را تبیین نماید. رویکرد مینیمالیستی زهری و حرکت تدریجی او در تاکتیکهای شاعرانه نظیر فاصله گرفتن از فضای آرکائیک در فرم و مصالح زبان و نیز رهایی یافتن از سیطرة افاعیل عروضی تا رسیدن به زبانی نرم و تغزّلی، از دیگر مسائلی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
