نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 استاد زبان و ادبیات فارسی/ دانشگاه علامه طباطبایی
2 دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
چکیده
علم معانی، یکی از شاخههای سهگانه علوم بلاغی به شمار میرود که از دیرباز، سخن گفتن بر مقتضای حال و مقام مخاطب وگوینده، موضوع اصلی این علم بوده است. بحث از معنا، علم معانی را در پیوند با علومی چون معنا شناسی قرار میدهد، اما آنچه عامل تمایز این دو علم میشود، بحث از معنای ثانویه جملات بر اساس مقتضای حال است. اگرچه محور اصلی علم معانی بر این قید استوار است، اما در کتب معانی سنتی، به مباحثی برمیخوریم که نه تنها ارتباطی با معنای ثانویه کلام ندارند، بلکه کاملا ًدر حوزه معنا شناسی و دستورزبان قرار میگیرند. یکی از مباحثی که علمای بلاغی آن را جزء مهمترین بحث معانی به شمار آوردهاند، بحث فصل و وصل است. ما در این مقاله برآنیم تا این بحث را از دیدگاه معانی ثانویه در علم معانی و دستورزبان بررسی کنیم. در این میان، در ارتباط با این موضوع،به نظریه «متنیت و انسجام» توجه میکنیم. یافتههای پژوهش، بیانگر آن است که بحث فصل و وصل، بالذات مختص دستورزبان است که در دستور زبان از آن با عنوان پیوند و وابستگی (لفظی و معنوی) به تفصیل نام بردهاند. در واقع ذکر این بحث در علم معانی که به جنبه لفظی و معنای زبانی کلام ناظر است، معانی ثانویه ندارد. به عبارت دیگر، جابهجایی این دو پیوند عامل ایجاد اغراض و یا معانی ثانویه نمیشود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Reflecting the artistic language in the translation of Nahj al Jafar Shahidi (With emphasis on the sermon, a first-Wise)
نویسندگان [English]
- Abbas Ali Vafaee 1
- Somayyeh Agha babaee 2
1 Professor of Persian language and literature / Allameh Tabatabai University
2 Persian Language and Literature graduate student at Allameh Tabatabai University
کلیدواژهها [English]
- semantics
- grammar Persian
- season and connect
- link literal and spiritual
- textuality and cohesion
ارسال نظر در مورد این مقاله