1. باطنی، محمّدرضا.(1364). توصیف ساختمانی دستور زبان فارسی. تهران: امیرکبیر.
2. دبیرمقدم، محمّد.(1364). «مجهول در زبان فارسی». مجلۀ زبانشناسی. شماره 30. صص: 46-31.
3. ـــــــــــــــــــ. (1374). «فعل مرکّب در زبان فارسی». مجلۀ زبانشناسی. شماره 1 و 2. صص: 46-2.
4. دستلان، مرتضی؛ محمّدابراهیمی، زینب؛ مهدیبیرقدار، راضیه و روشن، بلقیس.(1395). «نمود در زبان فارسی؛ نگاهی نو بر پایۀ رویکرد شناختی بسط استعاری و مولفههای نمودی». دوماهنامۀ جستارهای زبانی. شماره 7 و 3. صص: 86-69.
5. رحیمیان، جلال.(1378). «وجه فعل در فارسی امروز». مجلۀ علوم اجتماعی و انسانی شیراز. شماره 14 و 2. صص: 52 -41.
6. شقاقی، ویدا.(1374). «واژهبست چیست؟». مجموعه مقالههای سومین کنفرانس زبانشناسی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی. صص: 157-141.
7. قطره، فریبا.(1386). «مشخصههای تصریفی در زبان فارسی امروز». دستور (ویژهنامه فرهنگستان). شماره3. صص: 81-52.
8. مشکوهالدینی، مهدی.(1366). دستور زبان فارسی بر پایۀ نظریۀ گشتاری. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
9. مظاهری، جمشید؛ هاشمی، سیدمرتضی و متولی، سیدمهدی.(1383). «بررسی و تحلیل وجه التزامی در دستور زبان فارسی». مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی اصفهان. شماره 38. صص: 108-95.
10. ملکیمقدم، اردشیر؛ حقشناس، علیمحمّد و عامری، حیات.(1396). «بررسی ساختار صرفی فعل فارسی در چارچوب نظریۀ کلمه و صیغگان». دوماهنامۀ جستارهای زبانی. شماره 8 و 2. صص: 307-277.
Booij, G. (2005). The grammar of the words. Oxford: Oxford university press.
Chan, H. Y. (2004). English-Cantonese code mixing among secondary school students in Hong Kong (Unpublished master's thesis). University of Hong Kong. Hong Kong.
Evans, V. & M. Green. (2006). Cognitive Linguistics, an Introduction. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Fuller, J. (2000). Morpheme types in a matrix language turnover: The introduction of system morphemes from English into Pennsylvania German. International Journal of Bilingualism, 4/1, 45-58
Levelt, W. J. M. (1989). Speaking: From Intention to Articulation. Cambridge, MA: MIT Press.
Mahootian, Sh. (1997). Persian. London & New York: Rutledge.
Myers-Scotton, C. & Jake, J. (2000). Testing the 4-M model: An introduction. International Journal of Bilingualism, 4/1, 1-8
Moyne, J. (1974). The so-called passive in Persian. Foundation of Language, 12, 249- 267
Myers-Scotton, C. (1993). Dueling languages: Grammatical structure in code switching. Oxford: Oxford University Press.
_______________. (1997). Code-switching. In F. Coulmas (Ed.). The handbook of Sociolinguistics (pp. 217-237). London: Blackwell.
_______________. (2002). Contact linguistics: Bilingual encounters and grammatical outcomes. Oxford: Oxford University Press.
_______________. (2006). Multiple Voices: An introduction to bilingualism. Malden, MA: Blackwell.
Perlmutter, D. M. & P. M. Postal. (1984). the 1-Advancement Exclusiveness Law. In D.M. Persian, Berlin/ New York: Mouton Publishers.
Spencer, A. (1991 [1997]). Morphological Theory: An introduction to word structure in generative grammar. Oxford & Cambridge: Blackwell.
Stump, C. S. (2001). The parameter of aspect. Dordrecht: Kluwe Academic Publishers.
Takagi, M. (2008). Japanese morpheme classification using 4-M model. Journal of Inquiry and Research, 88, 1-19
Trask, R. L. (1993). A Dictionary of Grammatical terms in Linguistics. London and New York: Rutledge.
Treffers-Daller, J. (1994). Mixing two languages, French-Dutch contact in a comparative Perspective. Berlin: Mouton de Gruytor.
Turker, E. (2005). Resisting the grammatical change: Nominal groups in Turkish-Norwegian codeswitching. International Journal of Bilingualism, 9/3 & 4, 453- 476
ارسال نظر در مورد این مقاله