طبقه‌‌بندی تشبیهات در دو مجموعه داستان «چمدان» و «ورق‌‌پاره‌‌های زندان» از بزرگ علوی

نوع مقاله : علمی و پژوهشی

نویسنده

شیراز

چکیده

بزرگ علوی یکی از پیشگامان داستان‌‌نویس ایران است که مانند همه نویسندگان در نوشته‌‌های خود از علم بیان به ویژه رکن مهم آن ـ تشبیه ـ سود جسته‌‌است. در این نوشتار تلاش بر این است تا از طریق روش توصیفی ـ تحلیلی، تشبیهاتی که علوی در دو مجموعه داستان‌‌ «چمدان» و «ورق ‌‌پاره‌‌های زندان»  به کار برده است، مورد بررسی قرار گیرد. علوی در داستان «چمدان» که دید چپ‌‌گرایانۀ آشکاری ندارد، تشبیهاتش بیشتر معطوف به توصیف زنان و طبیعت است؛ اما در «ورق‌‌ پاره‌‌های زندان»، تشبیهاتش بیشتر با زمینۀ اندیشه چپی همراه است و می‌‌توان ردپای اندیشۀ مارکسیستی را در آن دید. علوی در تشبیهات بیشتر به توصیف اشخاص، زندان، اشیا و... پرداخته است. «تشبیه مرکب» نیز بیشتر تشبیهات آثار بزرگ علوی را شامل می‌‌شوند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Classification of Similes in the Novels Chamedan (The Suitcase) and Varagh Pareha-ye Zendan (Scrap Papers from Prison) Written by Bozorg Alavi

نویسنده [English]

  • meysam zare
shiraz
چکیده [English]

Bozorg Alavi is one of the pioneer Iranian novelists who has applied figures of speech -especially simile- in his stories like all other writers. Using descriptive analysis, this study attempts to survey the similes used by Alavi in his two novels “Chamedan” and “Varagh Pareha-ye Zendan”. In the novel “Chamedan” which does not have an explicit left-wing perspective, Alavi uses simile mostly to describe women and nature; while in the novel “Varagh Pareha-ye Zendan”, his similes contain left-wing thoughts and they can be traced back to Marxist views. In his similes, Alavi has mostly described people, prison, things, and so on. Most of his metaphors include “compound simile”.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bozorg Alavi
  • Chamedan (The Suitcase)
  • Varagh Parehaye Zendan (Scrap Papers from Prison)
  • Simile
 
1. احمدی، حمید. (1385). تاریخچۀ فرقۀ جمهوری انقلابی ایران و ارانی. تهران: اختران.
2. بزرگ علوی، مجتبی. (1383). ورق‌‌پاره‌‌های زندان. چاپ اول. تهران: نگاه.
3. ــــــــــــــــــ . (1387). چمدان. چاپ چهارم. تهران: نگاه.
4. بزرگ‌‌علوی، مجتبی.(1357). پنجاه و سه نفر. تهران: انتشارات جاویدان.
5. بهارلو، محمّد. ( 1372). داستان کوتاه ایران. تهران: طرح نو.
6. ــــــــــــــــــ . (1377). گزیدۀآثارعلوی. تهران: علم.
7. تجلیل، جلیل. (1390). معانیوبیان. چاپ دوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
8. خامه‌‌ای، انور. ( 1362). پنجاه نفر و سه نفر. [بی‌‌جا]: هفته.
9. دریابندری، نجف. (1352). مینوی پژوهشگر ستیهنده. (گفت‌‌و‌‌گو با مینوی». پاییز. کتاب امروز. صص: 19-2.
10. دستغیب، عبدالعلی. (1358). نقد آثار بزرگ علوی. چاپ اول. تهران: فرزانه.
11. دهباشی، علی. (1384). یادبزرگعلوی. چاپ اول، تهران: ثالث.
12. رستگار فسایی، منصور. ( 1380). انواع نثر فارسی. چاپ اول. تهران: سمت.
13. سپانلو، محمّد‌‌علی. (1381). بازآفرینی واقعیت. چاپ نهم. تهران: نگاه.
14. سجادی، محمّدعلی. (1369). گفتوشنود. چاپ اول. تهران: اوجا.
15. الشکری، فدوی. (1386). واقعگراییدرادبیاتداستانیمعاصرایران. چاپ اول. تهران: نگاه.
16. شمیسا، سیروس. (1383). بیان و معانی. چاپ هشتم. تهران: فردوس.
17. کامشاد، حسن. (1384). پایه‌‌گذاراننثرجدیدفارسی. چاپ اول. تهران: نی.
18. مندنی‌‌پور، شهریار. (1384). کتاب ارواح شهرزاد (سازه‌‌ها و شگردها و فرم‌‌های داستان). چاپ دوم. تهران: ققنوس ‌‌نو.
19. مهدی‌‌پور عمرانی، روح الله. (1387). ادبیّاتزندان. چاپ اول. تهران: آفرینش.
20. میرعابدینی، حسن. (1380).  صد سال داستان‌‌نویسی در ایران. 2 جلد. چاپ دوم. تهران: چشمه.
21. ناتل خانلری، پرویز. (1375).  «خاطراتی از بزرگ علوی». مجلۀ کلک. شمارۀ 83-80. صص: 788-778.
22. همایی، جلال‌‌الدین. (1384). فنون بلاغت  صناعات ادبی. چاپ بیست و چهارم. تهران: هما.
CAPTCHA Image