شیرزاد طایفی؛ هانیه حاجی تبار
چکیده
می‌‌توان رمان «تهران، شهر بی‌‌آسمان» را یکی از مهم‌‌ترین رمان‌‌های اجتماعی- سیاسی دانست که از جهات مختلف می‌‌تواند مورد بررسی قرار بگیرد. یکی از رویکردها، نظریۀ چندآوایی باختین است که دربارۀ شاخص‌‌های گفت‌‌وگو و چندصدایی در یک اثر بحث می‌‌کند. میخائیل باختین یکی از بزرگ‌‌ترین منتقدان و نظریه‌‌پردازان روسی است که ...
بیشتر
می‌‌توان رمان «تهران، شهر بی‌‌آسمان» را یکی از مهم‌‌ترین رمان‌‌های اجتماعی- سیاسی دانست که از جهات مختلف می‌‌تواند مورد بررسی قرار بگیرد. یکی از رویکردها، نظریۀ چندآوایی باختین است که دربارۀ شاخص‌‌های گفت‌‌وگو و چندصدایی در یک اثر بحث می‌‌کند. میخائیل باختین یکی از بزرگ‌‌ترین منتقدان و نظریه‌‌پردازان روسی است که در نظریۀ «منطق مکالمه»، خوانش گفت‌‌وگویی در ژانر رمان را مطرح می‌‌کند. در پژوهش پیشرو، ضمن معرفی رمان «تهران، شهر بی‌‌آسمان» و بیان مبانی نظریۀ باختین، به میزان مطابقت این نظریه با رمان پرداخته و مصداقهای آن را در رمان به شیوۀ تحلیل کیفی مورد واکاوی قرار دادهایم که در نتیجۀ آن «تهران، شهر بی‌‌آسمان»، به عنوان رمانی چندصدایی معرفی میشود. دستاوردهای پژوهش، نشان میدهد با این که در مواردی صدای نویسنده با صدای شخصیّتها در هم میآمیزد، اما وجود مؤلفههای دیگری مانند: سبکبخشی، جدل، نقیضه، آوای الفاظ و گفتوگوی مرکّب، این رمان را در شمار رمان‌‌های چندصدایی قرار میدهد.
