محمدرضا صالحی مازندرانی؛ رضا گورویی
چکیده
در میان آثار فاخر حماسی، «برزونامه» عطایی‌رازی جایگاه ویژه‌ای دارد. آنچه شعر عطایی را برتری بخشیده‌است، بهره‌وری شایسته از موسیقی واژه‌ها و هماهنگی درونی کلمات و انسجام شعر اوست. یکی از تکنیک‌های عطایی در انعطاف‌بخشی به صورت سخن و تجسم فضای مهیج حماسی، به کارگیری موسیقی فاخر حماسی در عرصة کلام است. شیوه‌های موسیقی‌پردازی ...
بیشتر
در میان آثار فاخر حماسی، «برزونامه» عطایی‌رازی جایگاه ویژه‌ای دارد. آنچه شعر عطایی را برتری بخشیده‌است، بهره‌وری شایسته از موسیقی واژه‌ها و هماهنگی درونی کلمات و انسجام شعر اوست. یکی از تکنیک‌های عطایی در انعطاف‌بخشی به صورت سخن و تجسم فضای مهیج حماسی، به کارگیری موسیقی فاخر حماسی در عرصة کلام است. شیوه‌های موسیقی‌پردازی در شعر او موجب تحرّک و پویایی شدهاست؛ همچنین موجبات التذاد وافر خواننده از شعرش را فراهم ساختهاست. درک مختصات موسیقیایی که سببساز ترسیم فضای حماسی در برزونامه میشود، موجب آشنایی بیشتر خوانندگان با جلوهها و شگردهای متنوّع این شاعر حماسهسرا میشود. در این پژوهش انواع موسیقی‌پردازی در شعر عطایی چون: نغمه حروف، ترکیبات اشتقاقی، مترادفات و معطوفات، کلمات زنگ دار و افعال پیشوندی تحلیل و بررسی شدهاند. نگارندگان بر این باورند که گوشنواز ساختن شعر و همسو ساختن خواننده با مفاهیم فخیم حماسی، مهمترین انگیزههای عطایی‌رازی از عنایت ویژه به موسیقی کلام است.
