حس‌ آمیزی در مثنوی

نوع مقاله : علمی و پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه شهرکرد

2 دانشگاهدشهرکرد

چکیده

حس‌‌آمیزی به عنوان یکی از اسالیب هنری در ادبیّات فارسی سابقۀ کاربرد طولانی دارد. در این پژوهش به بررسی حس‌‌آمیزی در مثنوی مولانا پرداخته می‌‌شود. ابتدا گونه‌‌های حس‌‌آمیزی از نظر ساختار دستوری و نحوۀ ترکیب حواس مشخص و سپس انواع حس‌‌آمیزی در مثنوی بر اساس ترکیب حواس (که به صورت جایگزینی دو حس از حواس پنج‌‌گانه ظاهری یا ترکیب یک امر انتزاعی با ویژگی یکی از حواس ظاهری است) بررسی می‌‌شود. مولانا از حس‌‌آمیزی برای تصویرآفرینی، انتقال معنی و تأثیر بر مخاطب، بهره جسته و این شگرد هنری، زیبایی کلامش را دوچندان نموده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

"Sensuality in Mathnavi"

نویسندگان [English]

  • ahmad amin 1
  • Zahra Azimi 2
1 .
2 Shahrekord
چکیده [English]

Sensuality as one of the archetypes in Persian literature has a long history of use. The origin of this form, from the forms of imagination, is one of the basic principles of thinking in Ash'arite's words, namely denying causality and believing in the absolute power of the right to the world and the violation of apparent causes. In this research, a sensational study is carried out in Rumi's Masnavi. At first, sensory types are distinguished from the point of view of the syntactic structure and the way in which certain senses are combined, and then sensual types in the masnavi based on the combination of senses (which are replaced by two senses of apparent pentagons or a combination of an abstract with the characteristic of one's senses Is apparent). Rumi has used sensuality to portray, translate meaning and influence on the audience, and this beautiful artistic stroke has doubled his word.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sensual
  • literary industries
  • abstract concepts
  • masnavi

مراجع

 
1. اختیار، منصور.( 1348). معنی‌‌شناسی. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران.
2. انوشه، حسن.(1367). دانش‌‌نامه ادب فارسی2. چاپ یکم. تهران: سازمان چاپ و انتشارات.
3. تجلیل، جلیل.(1386). صورخیال در شعر سبک اصفهانی. چاپ اول. اصفهان: فرهنگستان هنر.
4. جرجانی، عبدالقاهر.(1954). اسرارالبلاغه. تصحیح هلموت ریتر. چاپ اول. استانبول: وزارت معارف.
5. حافظ.(1362). دیوان. تصحیح پرویز ناتل‌‌خانلری. چاپ دوم. تهران: خوارزمی.
6. خواجوی‌‌کرمانی.(1336). دیوان. تصحیح احمد سهیلی‌‌خوانساری. چاپ اول. تهران: کتاب‌‌فروشی محمودی.
7. داد، سیما.(1380). فرهنگ اصطلاحات ادبی. چاپ دوم. تهران: مروارید.
8. سعدی.( 1377). کلیات. تصحیح محمّدعلی فروغی. چاپ چهارم. تهران: طلوع.
9. سنایی غزنوی.(1362). دیوان. تصحیح مدرّس‌‌رضوی. چاپ سوم. تهران: کتابخانه سنایی.
10. شفیعی‌‌کدکنی، محمّدرضا.( 1386). زمینه‌‌های اجتماعی شعر فارسی. چاپ اول. تهران: اختران زمانه.
11. ـــــــــــــــــــــــــــــــــ .(1384). شاعر آیینه‌‌ها. چاپ ششم. تهران: آگاه.
12. ـــــــــــــــــــــــــــــــــ .(1366). صورخیال در شعر فارسی. چاپ سوم. تهران: آگاه.
13. ـــــــــــــــــــــــــــــــــ .(1368). موسیقی شعر. چاپ دوم. تهران: آگاه.
14. عطار نیشابوری.(1379). منطق‌‌الطیر. تصحیح سیّد صادق گوهرین. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی.
15. غزالی، محمّد.( 1384). کیمیای سعادت. حسین خدیوجم. چاپ سیزدهم. تهران: علمی و فرهنگی.
16. فردوسی، ابوالقاسم.(1385). شاهنامه. تصحیح  میرجلال‌‌الدین کزازی. چاپ اول. تهران: سمت.
17. مسعود‌‌سعد سلمان.(1364). دیوان. تصحیح محمّد نوریان. چاپ اول. تهران: کمال.
18. مولوی، جلال‌‌الدین محمّد.(1330). فیه ما فیه. تصحیح بدیع‌‌الزمان فروزانفر. چاپ اول. تهران: چاپخانه مجلس.
19. ــــــــــــــــــــــــــــــــ .(1378). مثنوی معنوی. تصحیح بدیع‌‌الزمان فروزانفر. چاپ سوم. تهران: نگاه.
20. میرصادقی، میمنت.(1374). واژه‌‌نامۀ هنری. چاپ دوم. تهران: کتاب مهناز.
21. نجم‌‌الدین رازی.(1371). مرصاد العباد. تصحیح محمّدامین ریاحی. چاپ دوم. تهران: علمی و فرهنگی.
22. وهبه، مجد.(1977م). مجمع مصطلحات الادب. چاپ اول. بیروت: [بی‌‌نا].
ارسال نظر در مورد این مقاله
CAPTCHA Image

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار