نوع مقاله: علمی و پژوهشی
نویسنده
عضو هیأت علمی دانشگاه قم
چکیده
شبه‌جمله از مقوله‌های دستوری زبان فارسی است. در دستورهای زبان، برخی این موضوع را با نام صوت و برخی با عنوان شبه‌جمله مطرح کرده‌اند. این پژوهش به بررسی، تحلیل و طبقه‌بندی شبه‌جمله‌ها، در همۀ صورت‌های آن پرداخته و ویژگی‌های گوناگون، برخی معیارها برای شناخت شبه‌جمله، تفاوت صوت با اسم صوت و شبه‌جمله با قید را بیان کرده و دسته بندی معنایی آن‌ها را ارائه کرده است. شبه‌جمله کلمه یا گروهی از کلمات فارسی و غیر فارسی است که فعل و ساختار جملۀ فارسی را ندارد اما معنی کامل جمله را دارد. جمله در زبان فارسی یا فعل دارد یا فعل ندارد؛ شبه‌جمله‌ها در شاخۀ جمله‌های بی‌فعل قرار می‌گیرند. گونه‌های مختلف صرفی در این گروه قرار دارند. صوت‌ها یکی از انواع شبه‌جمله هستند اما شبه‌جمله تنها منحصر به صوت نیست. برخی از اسم‌ها، صفت‌ها، ضمیرها و قیدها با تغییر آهنگ و داشتن تکیۀ ویژه شبه‌جمله واقع می‌شوند. همچنین بسیاری از ضرب‌المثلهای بی‌فعل، منادا، برخی از واژگان غیر فارسی (تُرکی، انگلیسی و فرانسه) و بسیاری از عبارات، افعال و جمله‌های پرکاربرد عربی در فارسی نیز شبه‌جمله هستند. شبه‌جمله‌ها از نظر کارکرد و معنا در گروه‌ها و طبقات مختلف تقسیم می‌شوند و بسیاری از عواطف و احساسات انسان را نشان می‌دهند. احساسات و عواطفی مانند: آرزو و امید، احترام و اطاعت، بیزاری و تنفّر، خشم، مهربانی و دلسوزی، سرزنش و توهین، پرسش، تأکید، تأسّف، تعجّب، تشویق و درد. در مجموع شبه‌جمله‌ها احساسات و عواطف منفی را بیشتر منعکس می‌کنند. موضوع شبه‌جمله هم به حوزۀ صرف فارسی مربوط است و هم به حوزۀ نحو.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Investigation, analysis and classification of pseudo-sentences in Persian
چکیده [English]
Suspicion is one of the grammatical categories of Persian language. In language grammars, some have referred to this as sound and others as pseudonyms. This study examines, analyzes and classifies idioms in all its forms and various features, some criteria for recognizing idioms, the difference between sound with sound noun and idiom with adverbs and their semantic classification. A pseudonym is a word or a group of Persian and non-Persian words that does not have the verb and structure of a Persian sentence but has the full meaning of the sentence. The sentence in Persian has either a verb or no verb; Sentences fall into the category of inactive sentences. Different morphological species are in this group. Sounds are a type of imitation, but imitation is not limited to sound. Some nouns, adjectives, pronouns and adverbs are formed by changing the melody and having a special emphasis on the sentence. Many inactive proverbs, manada, some non-Persian words (Turkish, English and French) and many commonly used Arabic phrases, verbs and sentences in Persian are also pseudonyms. Pseudo-sentences are divided into different groups and classes in terms of function and meaning, and show many human emotions and feelings. Feelings and emotions such as: desire and hope, respect and obedience, disgust and hatred, anger, kindness and compassion, blame and insult, question, emphasis, regret, surprise, encouragement and pain. In general, idioms reflect more negative emotions and feelings. The subject of the quasi-sentence is related to both the pure Persian field and the syntactic field.
کلیدواژه‌ها [English]
- Grammar
- Inactive Sentences
- sentence
- Sound
- stress
ارسال نظر در مورد این مقاله