1. القرآن الکریم.
2. آرین‌‌پور، یحیی. ( 1382). از صبا تا نیما (ج دوم). تهران: انتشارات زوّار.
3. اسلامی ندوشن، محمد علی. (1381). چهار سخنگوی وجدان ایران. تهران: انتشارات قطره.
4. پلارد، آرتور. (1383). طنز. (ترجمۀ سعید سعید پور). تهران: انتشارات مرکز.
5. پورنامداریان، تقی. ( 1384). گمشده لب دریا. تهران: انتشارات سخن.
6. حافظ، شمس‌‌الدین محمد. (1371). دیوان. تهران: انتشارات اساطیر.
7. -----------------. (1380). دیوان غزلیات حافظ. تهران: انتشارات صفی‌‌علیشاه.
8. خرمشاهی، بهاءالدین. ( 1373). حافظ نامه. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
9. --------------. (1383). حافظ حافظة ماست. تهران: انتشارات قطره.
10. --------------. (1387). حافظ. تهران: انتشارات طرح نو.
11. رجایی، محمد خلیل. ( 1379). معالم البلاغه: معانی و بیان و بدیع. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.
12. --------------. (1387). از کوچۀ رندان. تهران: انتشارات امیرکبیر.
13. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1368). موسیقی شعر. تهران: انتشارات آگاه.
14. ------------------. (1372). مفلس کیمیافروش. تهران: انتشارات سخن.
15. ------------------. (1385). این کیمیای هستی. (به اهتمام ولی الله درودیان). تبریز: انتشارات آیدین.
16. ------------------. (1386). قلندریه در تاریخ. تهران: انتشارات سخن.
17. علوی مقدم، محمد(1383). معانی و بیان. تهران: انتشارات سمت.
18. غنی، قاسم. (1375) بحث در آثار و افکار و احوال حافظ. تهران: انتشارات زوّار.
19. فتوحی، محمود. (1392). سبکشناسی. تهران: انتشارات سخن.
20. کازرونی، سید احمد. (1389). طنزگونه‌‌های ادب فارسی و انواع آن. فصلنامة بهار ادب (سبک شناسی تخصصی نظم و نثر)، 4 (11).
21. مرتضوی، منوچهر. (1370). مکتب حافظ. تبریز: انتشارات ستوده.
22. نیکوبخت، ناصر. (1380). هجو در شعر فارسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله