Rhetoric in the Course of Persian poetic styles

Document Type : Academicm and Research

Abstract

Rhetoric is one of the main branches of eloquence that seeks to establish a lasting link between literary works and their audience by introducing linguistic capacities. Hence, the main subject of this knowledge encompasses a review of how literary works and their creators are connected to the relevant audience tastes of various periods. Since poetic styles and audience tastes undergo too many changes, it is necessary to shift rhetoric discourses. This article endeavored to deal with the ups and downs of rhetoric throughout the different examples of poetic styles in a descriptive, analytic, and comparative manner and answer the question whether it has kept pace with the poetic developments and the audience changing tastes of Persian poetry. The current research demonstrated there has been little change in rhetoric despite many changes in terms of rhythm or measure, semantics, language, style, and audience of Persian poetry. Thus, this knowledge efficiency in the criticism of Persian poetic eloquence has lessened. Obviously, presentation of practical examples of the aspects of eloquence in the course of different poetic styles can reveal the strengths and weaknesses of rhetoric and provide a context for its development and effectiveness

Keywords

References

 
1. اخوان ثالث، مهدی. (1375). آخر شاهنامه (چاپ سیزدهم) تهران: مروارید.
2. ------------.  (1373). حریم سایه‌‌های سبز (جلد دوم). زیر نظر مرتضی کاخی. تهران: زمستان.
3. حافظ شیرازی. (1371). دیوان غزلیات (چاپ دهم). (به کوشش خلیل خطیب رهبر). تهران: صفی‌‌علیشاه.
4. حسن‌‌پور آلاشتی، حسین. (1384). طرز تازه. تهران: سخن.
5. خرمشاهی، بهاء‌‌الدین. (1372). حافظ نامه (چاپ پنجم). تهران: علمی و فرهنگی و سروش.
6. دبیرسیاقی، سیدمحمد. (1376). معانی و بیان (تقریرات استاد بدیع‌‌الزمان فروزانفر). تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
7. رازی، شمس قیس. (1373). المعجم فی معاییر اشعارالعجم. (به کوشش سیروس شمیسا). تهران: فردوس.
8. رضانژاد، غلامحسین. (1367). اصول علم بلاغت. تهران: الزهراء.
9. سعدی شیرازی. (1377). گلستان (چاپ پنجم). تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.
10. شفیعی کدکنی، محمد رضا. (1353). مقدمه‌‌ای کوتاه بر مباحث طویل بلاغت. خرد و کوشش. 15، 47-78.
11. ------------------. (1373). موسیقی شعر (چاپ چهارم). تهران: آگاه.
12. صائب تبریزی. (1368). دیوان صائب تبریزی (جلد پنجم). به کوشش محمد قهرمان، تهران: علمی و فرهنگی.
13. صفوی، کورش. (1383). از زبانشناسی به ادبیات جلد دوم: شعر. تهران: سوره مهر.
14. ---------- . (1382). درآمدی بر معنی‌‌شناسی (چاپ دوم). تهران: سوره مهر.
15. عباس، محمد. (1387). عبدالقاهر جرجانی و دیدگاه‌‌های نوین در نقد ادبی. (ترجمه مریم مشرف). تهران: نشر چشمه.
16. گلچین معانی، احمد. (1373). فرهنگ اشعار صائب (جلد اول). (چاپ دوم). تهران: امیر کبیر.
17. منوچهری دامغانی. (1370). دیوان منوچهری دامغانی. (به اهتمام سید محمد دبیرسیاقی). تهران: زوار.
18. نادرپور، نادر. (1381). مجموعه اشعار. تهران: نگاه.
19. همایی، جلال‌‌الدین. (1374). معانی و بیان (چاپ سوم). (به کوشش ماهدخت بانو همایی). تهران: نشر هما.
Send comment about this article
CAPTCHA Image

Files

Share

How to cite

Statistics