Grammatical Features in Taghanshah Ibn Nizam Qomi Shahroudi's Dhariranama

Document Type : Grammar

Authors

1 Associate Professor, Department of Persian Language and Literature, University of Qom, Qom, Iran

2 Ph.D. Candidate of Persian language and literature, University of Qom, Qom, Iran

10.22091/jls.2023.8897.1457

Abstract

The revenge religious epic Poem Enteghamieh / Zarirnameh by Taghan Shah Ibn Nizam Qommi Shahroudi is one of the prominent examples of religious epic in Persian literature. It was written in the 9th century AH about Zareer Khozai, Muhammad Hanafiyah, Mosayyeb, Taghan, Omar Bin Ali, Fazl Jafar and other heroes taking revenge on Yazid, Omar Saad, Yaqub Asklani, King of Aleppo and other Yazid supporters. The story of the poem begins with the arrival of the caravan of captives of Karbala to Ashqlan and ends with the rescue of Imam Sajjad (a.s.) and the caravan of Karbala from Yazid's grip and finally with Yazid's death. Examining the syntax of the poem is useful for learning more about the epic language of this poem and other religious poems. By examining the poem syntactically , more linguistic and content layers are obtained from this work. In this research, firstly, we have talked about epic, religious epic, the causes of its emergence, and offering some examples. We have also provided a brief introduction about Ibn Nizam and his poems especially Zarirnameh.Then some grammatical points of this work have been examined by citing evidence from the text. We realized that the archaic style is quite evident in it, and it can be considered one of the prominent religious epics deserving more attention in terms of the texture of the story, the power of the words, the appropriate language, and the grammatical structure.

Keywords

References

  1. ابوالقاسمی، محسن. (1375). دستور تاریخی زبان فارسی. چاپ اوّل. تهران: سمت.
  2. بهار، محمّدتقی. (1337). سبک‌شناسی نثر. تهران: امیرکبیر. خالقی‌مطلق، جلال. (1389). یادداشت‌های شـاهنامه. (جلـدهای 9، 10، 11). تهـران: مرکـز دایـرةالمعارف بزرگ اسلامی. مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی.
  3. خیّامپور، عبدالرسول. (1382). دستور زبان فارسی. چاپ یازدهم. تبریز: ستوده.
  4. شفیعی کدکنی، محمّدرضا. (1352). «انواع ادبی در شعر فارسی». مجلّۀ خرد و کوشش. شمارۀ 11 و 12. صص: 119-96.
  5. شمیسا، سیروس. (1384). کلیّات سبک‌شناسی. تهران: میترا.
  6. طالبیان، یحیی؛ بشیری، محمود و حمید امینی.(1400). «کارکرد بلاغی تقدیم و تأخیر عناصر اصلی جمله در گرشاسپنامه و داستان بیژن و منیژة شاهنامه (براساس نظریة نظم جرجانی و دستور نقش‌گرای هلیدی)». پژوهش‌های دستوری و بلاغی. سال 11. شمارة 20. صص: 261 -231.
  7. فردوسی، ابوالقاسم. (1389). شاهنامه. به تصحیح جلال خالقی‌مطلق. 8 جلد. چاپ سوم. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  8. قمی شاهرودی، طغان‌شاه بن نظام. (1247ه.ق). انتقامیّه. نسخه خطی به شمارة 2/ 87. تهران:کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران.
  9. قمی شاهرودی، طغان‌شاه بن نظام. (1033ه.ق). داستان ضریر خزاعی. نسخه خطی به شمارة 113-ج. تهران: دانشکدۀ ادبیّات دانشگاه تهران.
  10. قمی شاهرودی، طغان‌شاه بن نظام. (1110ه.ق).انتقامیّه، انتقام‌نامه (ضریرنامه). نسخه خطی به شمارة 109/ 8841. تهران: کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی.
  11. قمی شاهرودی، طغان‌شاه بن نظام. (1248ه.ق). انتقامیّه (مثنوی). نسخه خطی به شمارة 1/18071 ۱۳80 (ش عطف پیشین). تهران: کتابخانۀ ملّی ایران.
  12. قمی شاهرودی، طغان‌شاه بن نظام. (1257ه.ق). انتقامیّه. نسخه خطی به شمارة 16316. مشهد:کتابخانۀ آستان قدس رضوی.
  13. قمی شاهرودی، طغان‌شاه بن نظام. (1259ه.ق). مثنویه انتقامیّه. چاپ سنگی. تهران:کارخانۀ قلیخان قاجار.
  14. کزّازی، میرجلال‌الدین. (1387). رویا، حماسه، اسطوره. تهران: مرکز.
  15. مکنزی، دیوید نیل. (1394). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمۀ مهشید میرفخرایی. چاپ چهارم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  16. مهرآوران، محمود. (1396). سامان سخن. چاپ سوم. قم: مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی.
  17. ناتل خانلری، پرویز. (1366). تاریخ زبان فارسی. جلد3. چاپ سوم. تهران: نو.
Send comment about this article
CAPTCHA Image

Files

Share

How to cite

Statistics