A Critical Analysis of the Story of Bizhan and Manizheh based on Hero’s Journey Archetype Joseph Campbell

Document Type : Academicm and Research

Authors

qom

Abstract

With the emergence of novel approaches to literature in the 20th century, Joseph Campbell redefined the field of mythological criticism by developing the idea of “hero's journey archetype”. After studying a wide variety of myths from different nations, he concluded that the hero progresses from the beginning to the end of a story through a shared formula in the form of a mental template which is repeated in all stories with minor variations. Bizhan and Manizheh is a love story in Shahnameh which can readily lend itself to analysis based on mythological criticism. Thus, by making a comparison between the developmental stages of a hero through “hero’s journey archetype of Campbell” and the tale of “Bizhan and Manizheh”, it is attempted in this article to analyze the commonalities and also the role of each characters in the tale based on this criticism. Base on Campbell’s archetype, the present review reveals that Bizhan as the hero of the story leaves the ordinary world behind. Having overcome three stages of “departure”, “initiation” and “return”, he then comes back to his land with a transformed personality which is represented by his marriage to Manizheh.

Keywords

References

  1.  

    1. اخلاقی، اکبر. (1377). تحلیل ساختاری منطق­الطیر. چاپ اول. اصفهان: فردا.
    2. پراپ، ولادیمیر. (1386). ریخت­شناسی قصه­های پریان. ترجمه فریدون بدره­ای. چاپ دوم. تهران: توس.
    3. سرامی، قدمعلی و منصوری، سیما. (1390). «هفت زینۀ مهری در هفت خوان بیژن». فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره­ شناختی. شمارۀ 23. صص: 92 ـ 51. 
    4. شایگان فر، حمیدرضا. (1380). نقد ادبی. تهران. توس
    5. شوالیه، ژان ­وگابران، آلن. (1384). فرهنگ ­نمادها. ترجمۀ ­سودابه فضایلی و علیرضا سید احمدیان. تهران: جیحون.
    6. طاهری، محمّد و آقاجانی، حمید. (1392). «تبیین کهن الگوی سفر قهرمان، بر اساس آرای یونگ و کمبل». فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی. شمارۀ  32 . صص: 197 ـ 169.  
    7. فردوسی، ابوالقاسم. (1388). شاهنامه. به کوشش سعید حمیدیان. تهران: قطره.
    8. کمبل، جوزف. (1386). قهرمان هزار چهره. ترجمة شادی خسروپناه. مشهد: گل آفتاب.
    9. کی گوردن، والتر. (1370). «درآمدی بر نقد کهن الگویی». ترجمۀ جلال سخنور. مجلۀ ادبستان فرهنگ و هنر. شمارۀ 16. صص: 31 ـ 28.
    10. مختاری، محمّد. (1380). حماسه در رمز و راز ملی. تهران: توس.
    11. واحد دوست، مهوش. (1379). نهادینه ­های اساطیری در شاهنامۀ فردوسی. تهران: سروش.
    12. وگلر، کریستوفر. (1387). سفر نویسنده. ترجمة محمّد گذرآبادی. تهران: مینوی خرد.
    13. ویتیلا، استوارت. (1390). اسطوره و سینما. ترجمۀ محمّد گذرآبادی. چاپ دوم. تهران: هرمس.
    14. هندرسن، جوزف ­ل. (1359). اساطیر باستانی و ­انسان­ امروز. ترجمۀ ابوطالب صارمی. چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.  
    15. یونگ، کارل و هندرسن، ژوزف. (1386). انسان و اسطوره­هایش. ترجمۀ حسن اکبریان. تهران: دایره.
    16. Kennedy.x.j Dana.Gioia and mark Bauerlein .(2009). Hand book of litarye language Thery. Edition 2. pearson /lngman.
    17. Campbell, Joseph.(2008). The Hero with a Thousand Faces. California:Novat.
Send comment about this article
CAPTCHA Image
Rhetoric and Grammar Studies
Volume 8, Issue 13
October 2018
Pages 93-113

Files

Share

How to cite

Statistics