1. قرآن کریم.
2. احمدی، بابک.(1393). ساختار و تأویل متن. تهران: نشر مرکز.
3. ــــــــــــــــــــــــــ. . هرمنوتیک مدرن. گزینۀ جستارها. تهران: نشر مرکز.
4. اسداللهی، خدابخش.(1393). «روایتشناسی منظومۀ «نشانی» از سپهری بر اساس دیدگاه ژرار ژنت». مجلّۀ شعر پژوهی (بوستان ادب) دانشگاه شیراز. سال 6. شماره 4. صص22- 1.
5. اسکولز، رابرت.(1379). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیّات. ترجمۀ فرزانه طاهری. تهران: نشر آگاه.
6. ایگلتون، تری.(1380). پیش درآمدی بر نظریۀ ادبی. ترجمۀ عبّاس مخبر. تهران: نشر مرکز.
7. جمادی، سیاوش.(مهر 1386). «طرح، روش و مضامین «هستی و زمان»». کتاب ماه فلسفه. شمارۀ 1. صص 73-68.
8. داد، سیما.(1392). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: انتشارات مروارید.
9. ریچاردسون، برایان.(1391). «علّیت در روایت». ترجمۀ قدرت قاسمیپور. کتاب ماه ادبیّات. شمارۀ 182. صص 16-12.
10. ریمونکنان، شلومیت.(1387). روایت داستانی؛ بوطیقای معاصر. ترجمۀ ابوالفضل حرّی. تهران: نیلوفر.
11. ژنت، ژرارد.(1384). «حکایت قصوی و حکایت واقعی». ترجمۀ انوشیروان گنجیپور. مجلّۀ زیباشناخت. سال 9. شمارۀ 12. صص 95-75.
12. سعدی، مصلحالدّین.(1385). کلیّات سعدی. تصحیح محمّدعلی فروغی. تهران: هرمس.
13. سلدن، رامان؛ ویدوسون، پیتر.(1384). راهنمای نظریهی معاصر. ترجمۀ عبّاس مخبر. تهران: طرح نو.
14. طاهری، نیما.( 5th January 2011). زمینه و زمانۀ سعدی. به نقل از: gtalk.ir.
15. فرزاد، عبدالحسین.(1392). دربارۀ نقد ادبی. تهران: نشر قطره.
16. قاسمیپور، قدرت.(1389). «زمان و روایت». پژوهشنامۀ نقد ادبی. سال 1. شماره 2. صص 144- 123.
17. کالر، جاناتان.(1388). در جستوجوی نشانهها. ترجمۀ تینا امرالهی؛ لیلا صادقی. تهران: علم.
18. مارتین، والاس.(1380). پیش درآمدی بر نظریههای ادبی. ترجمۀ عبّاس مخبر. تهران: نشر مرکز.
Send comment about this article