%0 Journal Article %T تأثیر سبک خراسانی بر نگارگری ایرانی %J پژوهش های دستوری و بلاغی %I دانشگاه قم %Z 2783-2619 %A عسگر نژاد, منیر %A گذشتی, محمدعلی %D 2016 %\ 09/05/2016 %V 5 %N 8 %P 101-116 %! تأثیر سبک خراسانی بر نگارگری ایرانی %K سبک خراسانی %K هنر %K نگارگری %K زیبایی شناسی %K شاهنامه %K فردوسی %R 10.22091/jls.2016.730 %X      احساس، زبان مشترک انسان­هاست و ادبیات و هنر، زبان بیان احساس؛ ادبیات زبان گفتار و نوشتار است و هنر بازگوکننده­ آن به روایت تصویر. طبیعت بهترین و آموزنده­ترین تصویر برای شاعران و هنرمندان است. در سبک خراسانی، به­ویژه در شاهنامه، اشعار رودکی، سخن منوچهری، خمسه­ نظامی و... عناصر طبیعی، الهام­بخش شاعران در سروده­ها می­باشند که در سایر سبک­ها کمتر با آن روبرو هستیم. پیوند ادبیات و نقاشی امری غیرقابل انکار است و اجزای این پیوند را در سبک خراسانی و مکتب نگارگری هرات به عالی­ترین شکل خود می­بینیم. می­توان گفت که زیبایی­شناسی ادبی ـ هنری، نه تنها با سبک خراسانی آغاز می­شود، بلکه در این سبک به عـالی­ترین درجه نیز می­رسد. کتابت، معماری، نگارگری، نقاشی قهوه­خانه­ای و... از نمونه­هایی تکامل یافته در اثبات این فرضیه است که سبک خراسانی، مادر ادبیات تصویری فارسی است. %U https://jls.qom.ac.ir/article_730_7940927a7030aeda16d4ba47f66695a0.pdf