%0 Journal Article %T تشخص‌های‌ زبانی‌ در ‌سبک‌ فرخ تمیمی %J پژوهش های دستوری و بلاغی %I دانشگاه قم %Z 2783-2619 %A نصراللهی, یدالله %D 2021 %\ 03/19/2021 %V 10 %N 18 %P 349-369 %! تشخص‌های‌ زبانی‌ در ‌سبک‌ فرخ تمیمی %K فرخ تمیمی %K شعر نو %K سبک %K تشخص زبانی %K زبان محاوره %R 10.22091/jls.2021.6431.1303 %X در بررسی پروندة شعر نو و شاعران آن در جریان تاریخ ادبی فارسی، می‌‌توان نقطه‌‌ای مشترک یافت و آن نقطه این است که قریب به اتفاق این شاعران برای خود سبک خاص یا زبان خاص داشته‌اند، یا در پی آن بودند که به آن دست یابند. فرخ تمیمی از شاعران کمتر شناخته شدة شعر نیمایی یا آزاد است که پنج دفتر شعری از او به چاپ رسیده‌است. جستجو و یافتن سبک جدید و خاص برای شاعران نوپرداز، اصلی بوده که افراد به روش‌‌های مختلف در پی نیل به آن بوده‌اند و مقرون به صرفه‌‌ترین و حصولی‌‌ترین کار در این مسیر، شکستن اصول وزن و قافیة سنّتی و نیز تأثیرپذیری این شاعران از حال و هوا، تجربه و تصاویر شعر فرنگی بوده‌است. امر مهم دیگری که این شاعران و تمیمی به آن دست زدند، این است که قواعد و معیارهای زبان معیار و فرهیخته را به عمد درهم ریخته و به هم زدند و غایت کارشان این شد که تا توانستند شعر خود را به زبان محاوره و عامیانه نزدیک کردند؛ به تعبیر بهتر، سبک و شیوة «شعر نویسی» آنها نزدیک کردن بیش از حد شعر خود به زبان عامیانه و درهم زدن اصول و قواعد زبان هنجار بوده‌است؛ این نوشتار با ذکر مصداق و شاهد مثال به نوسازی‌‌های تمیمی در حوزه‌‌های مختلف اسم، فعل، صفت و غیره می‌پردازد و برجستگی‌‌های زبانی و سبکی در شعر وی را تبیین می‌‌کند. روش تحقیق این مقاله، توصیفی و مقایسه‌‌ای است که مواد خود را به شیوة فیش‌نویسی و اسنادی جمع آورده ‌است. %U https://jls.qom.ac.ir/article_1806_eed03294fa6e9ed79c9a9f20152d624e.pdf